Dla organizmu stres oznacza zaburzenie równowagi, które może przetrwać mobilizując swoje siły i wykorzystując zgromadzone rezerwy. Takie funkcjonowanie ustroju „na pełnych obrotach” nie może trwać zbyt długo, dlatego długotrwały, przewlekły stres może przynieść zgubne skutki dla zdrowia.
Dla ustroju nie ma znaczenia, czy zaburzenie homeostazy wywołane zostało czynnikami psychologicznymi (np. stres spowodowany pracą), czy brakiem wody. Stąd odwodnienie traktowane jest przez organizm jako sytuacja stresowa i uruchamia on wówczas te same mechanizmy obronne. Następuje mobilizacja rezerw organizmu, organizm sięga do najgłębszych zasobów wody. Znajdujący się w stresie organizm sięga po hormony, które w innej sytuacji nie zostałyby wykorzystane. Organizm korzysta z bardzo silnych hormonów tak długo, jak długo znajduje się w sytuacji, którą uznaje za stres. Są to endorfiny, podnoszące odporność na ból, kortyzon inicjujący proces uruchamiania zmagazynowanych surowców i energii, prolaktyna oraz wazopresyna, która chroni komórki przed utratą zbyt dużej ilości wody.

Odwodnienie traktowane jest przez organizm jako sytuacja stresowa. Następuje mobilizacja rezerw organizmu, organizm sięga do najgłębszych zasobów wody. Znajdujący się w stresie organizm sięga po hormony, które w innej sytuacji nie zostałyby wykorzystane. Dla ustroju nie ma znaczenia, czy przyczyną stresu są okoliczności społeczne, czy odwodnienie, zawsze postępuje według tego samego schematu. Organizm korzysta z bardzo silnych hormonów tak długo, jak długo znajduje się w sytuacji, którą uznaje za stres.
Endorfiny ich zadaniem jest przygotowanie ciała do trudności i przetrwania do czasu, aż niebezpieczeństwo minie. Podnoszą one także odporność na ból.
Kortyzon to hormon inicjujący proces uruchamiania zmagazynowanych surowców i energii. Jeśli natomiast aktywność kortyzonu się przedłuża, może nastąpić wybiórczy niedobór aminokwasów. Pod wpływem działania kortyzonu ciało stopniowo wykorzystuje swoje własne zasoby. Właśnie przedłużająca się aktywność tego hormonu powoduje największy uszczerbek na zdrowiu związany ze stresem, jeśli ma on charakter ciągły.
Kolejny hormon to prolaktyna. Wytwarza się on w organizmie karmiącej matki, by nawet w sytuacji odwodnienia i stresu powodującego odwodnienie organizm produkował mleko.
Za każdym razem, gdy komórka dzieli się i powstaje nowa, potrzebna jest woda do zapełnienia 75% jej objętości. Wzrost zależny jest od dostępnej ilości wody.
Wazopresyna reguluje selektywny dopływ wody do niektórych komórek ciała oraz obkurczanie włosowatych naczyń krwionośnych. Wazopresyna chroni komórkę przed utratą zbyt dużej ilości wody, co mogłoby zaburzyć jej funkcjonowanie. Gdy brakuje wody i jej napływ do wnętrza komórki jest niedostateczny, woda filtrowana jest przez błonę komórkową. Kiedy wazopresyna dociera do komórki, łączy się ze specjalnym receptorem, ten zaś zamienia się w swego rodzaju „sitko prysznicowe” i umożliwia przepływ przez swoje otwory wyłącznie wody. Komórki o większym znaczeniu dla organizmu wytwarzają receptory wazopresyny w większych ilościach. Priorytet mają tutaj komórki nerwowe.