Inhalacje solankowe

Aerozol solankowy nie jest bakteriobójczo aktywny, co stwarza ograniczenia w jego stosowaniu.

Inhalacje solankowe to zabieg, który ze względu na swoje ograniczenia jest coraz rzadziej stosowany. Wynika to z faktu iż aerozol solankowy nie jest bakteriobójczo aktywny, dlatego inhalacje z jego udziałem mogą być przeprowadzane tylko na otwartym powietrzu lub indywidualnie z użyciem nebulizatora.

Kolejnym problemem jest łączenie się cząstek aerozolu. Aerozol tworzy większe cząstki. Jest to ważny parametr, ponieważ aby aerozol uznać za terapeutyczny i aby mógł być stosowany w inhalacjach, wielkość cząstek aerozolu musi być mniejsza niż 5µm.Związane to jest z faktem iż większe cząstki nie mają szans na przyjęcie przez układ oddechowy, który posiada naturalne systemy filtracyjne rozpoczynające się w nosie, a wiec są bezużyteczne w inhalacjach.

Pod względem stężenia NaCl wyróżniamy roztwory hipotoniczne, izotoniczne oraz hipertonicznie. Roztwory hipotoniczne mają stężenie niższe od stężenia soli fizjologicznej (0,9%), izotoniczne mają stężenie równe 0,9%, natomiast stężenie roztworów hipertonicznych przekracza 0,9%. Roztwory hipotoniczne i izotoniczne powodują zwilżenie błony śluzowej i wykazują działanie nawadniające na ustrój. Ponadto działają kojąco na śluzówkę, zmniejszając jej nadwrażliwość i przekrwienie. Sprzyja to delikatnemu pobudzeniu funkcji gruczołów, co wspomaga usunięcie śluzu. Roztwory hipertoniczne powodują odwodnienie, obkurczenie i podrażnienie śluzówki. Ponadto wzmagają aktywność gruczołów śluzowych i surowiczych, wywołują przekrwienie i działają przeciwobrzękowo.

Stosowanie aerozoli solankowych stwarza ryzyko wystąpienia bronchospazmu u osób z nadwrażliwością oskrzeli, co może wywołać skurcz mięśni gładkich oskrzeli.

Jest on główną przyczyną charakterystycznych objawów astmy, jak duszność, świszczący oddech czy kaszel. Roztwory solankowe hipertoniczne (czyli o stężeniu powyżej 0,9%) są wykorzystywane w celach diagnostycznych, ponieważ powodują zwiększone wydzielanie oraz kaszel. Pozwala to na uzyskanie materiału do badania diagnostycznego.

W inhalacjach solankowych stosuje się aerozol solankowy 1-5%, a więc tak naprawdę to inhalujemy w 95-99% wodę. Z tych i innych względów inhalacje solankowe zastępowane są inhalacjami suchym aerozolem solnym, który jest bezpieczniejszy i skuteczniejszy.