Płukania solne

Wody chlorkowo-sodowe wykorzystać można również do płukań, wlewów i okładów. Zabiegi balneologiczne w postaci płukań mają duże znaczenie w leczeniu chorób jamy ustnej.

Dodatni wpływ wód mineralnych na stan tkanek jamy ustnej obserwuje się nawet przy stosowaniu kuracji pitnej. Pierwsze zabiegi balneologiczne płukanie jamy ustnej przy chorobach przyzębia zastosowano w XIX, uzyskując pozytywne wyniki. Wprowadzona  przez Weissenflucha metoda stałego przepłukiwania jamy ustnej bieżącą wodą przy użyciu specjalnego ustnika udoskonaliła w sposób decydujący postępowanie na tym odcinku. Stałe wypłukiwanie wydzielającej się śliny, spłukiwanie silnym strumieniem wody mucyny pokrywającej błonę śluzową, umożliwienie zastosowania stałej ciepłoty i czynnika mechanicznego masażu wodnego  wszystko to wpływa w sposób dodatni na wynik zabiegu. Do płukania jamy ustnej najwłaściwsze są roztwory hipertoniczne wód chlorkowo-sodowych. Płukania te likwidują obrzęk tkanek przyzębia i usprawniają krążenie w jamie ustnej. W dalszym ciągu kuracji dochodzi do wzmocnienia tkanek oporowych przyzębia pod wpływem higroskopijnych  tonizujących i hemostatycznych właściwości wód chlorkowo-sodowych. Płukania jamy ustnej pobudzają ponadto fagocytozę, likwidując stan zakażenia jamy ustnej. Codzienne zabiegi likwidują niemiły zapach z ust, zwłaszcza w zapaleniu wrzodziejącym. Ciepłota wody mineralnej stosowanej do kąpieli jamy ustnej wahać się powinna między 37-48°C. Głównymi wskazaniami do stosowania tych zabiegów są: nieżytowe, przerostowe i wrzodziejące zapalenia dziąseł i błony śluzowej jamy ustnej oraz paradontopatie. Nie bez znaczenia są również płukania jamy ustnej i gardła wodą z za-wartością soli w warunkach domowych (roztwory słone powyżej 20/0). Przy płukaniach tych ma miejsce mechaniczne oczyszczanie śluzówki i czynne ćwiczenie mięśni gardła i jamy ustnej. Zawarty w wodzie chlorek sodu wpływa ponadto na zwiększone wydzielanie śliny.

Płukanie zatok

Istnieje kilka sposobów płukania zatok.