Przebieg astmy

Astma pochodzi od słowa greckiego, oznaczającego świszczący oddech ponieważ jest to podstawowy objaw średnio-ciężkiego napadu astmy. Innymi objawami są kaszel, duszność, uczucie braku powietrza i ściśnięcia klatki piersiowej. W ciężkim napadzie astmy oddychanie staje się prawie niemożliwe.

Nadwrażliwe oskrzela reagują często na zimne powietrze lub wysiłek fizyczny. Kurczące się mięśnie ściany oskrzela zawężają przekrój oskrzeli dlatego powietrze przedostaje się przez nie z trudem. Wysiłkowi przy oddychaniu zaczyna towarzyszyć uczucie braku powietrza. Czasami dochodzi do niego bardzo szybko, o czym każdy z chorych na astmę wie z własnego doświadczenia.

Światło oskrzeli jest zwężone, mięśnie kurczą się, błona śluzowa w stanie zapalnym jest obrzęknięta co i dodatkowo ogranicza światło oskrzela.
Śluz wyścielający oskrzela jest u chorych na astmę bardzo lepki, ciągliwy i zatyka drobne drogi oddechowe.
Zwężenie światła oskrzeli odczuwane jest jako brak powietrza. Uczucie to może w ciągu kilku minut narastać, aż do wrażenia duszenia się. Uczuciu całkowitego braku powietrza nie towarzyszy utrudnienie w zaczerpnięciu wdechu, lecz wysiłek przy wydychaniu powietrza. Zbyt duża ilość powietrza pozostaje w płucach i nie udaje się jej usunąć. To jest przyczyną odczucia, że nie można nabrać tak głębokiego wdechu, jak ma się ochotę: płuca są już częściowo wypełnione powietrzem.

Świszczący oddech

Powodem świszczącego oddechu typowego dla chorych na astmę są zwężone drogi oddechowe. Powietrze przepływające przez zwężone drogi oddechowe wydaje typowy odgłos. Osoba mająca silną duszność i uczucie, że klatka piersiowa jest ściśnięta, usiłuje oddychać coraz szybciej. To tylko pogarsza sytuację, szybsze oddychanie wymaga bowiem więcej wysiłku.

U wielu astmatyków w trakcie silnego napadu pojawia się zasinienie twarzy. Powodem sinicy jest zbyt mała ilość powietrza docierająca do pęcherzyków płucnych, a co za tym idzie -niedostateczna ilość tlenu we krwi.
Uciążliwym objawem w astmie oskrzelowej jest nasilający się kaszel występujący najczęściej we wczesnych godzinach rannych. Śluz zatykający drogi oddechowe jest tak lepki, że kaszel bywa nieskuteczny. Długotrwały napad kaszlu nie przynosi częstokroć ulgi, lecz przez podrażnienie oskrzeli rozpoczyna atak astmy.

Kaszel bywa szczególnie nasilony u dzieci chorujących na astmę. Należy mieć na uwadze, że przewlekle trwający, suchy kaszel u małego dziecka może być pierwszym objawem astmy.

Po wielu latach trwania choroby dochodzi do zmian degeneracyjnych w błonie śluzowej oskrzeli. Stwierdza się dużą ilość płynu gromadzącą się w błonie śluzowej, co zwiększa jeszcze jej obrzęk. Rzęski, które u osób zdrowych wyściełają powierzchnię błony śluzowej, są nieruchome lub w ogóle ulegają zanikowi.